Algemeen
Ondervoeding kan optreden als de calorie-inname te laag is en/of als de samenstelling van de voeding onvoldoende is. Er is sprake van malabsorptie als de voeding normaal en evenwichtig is, maar het kind de voedingsbestanddelen niet of onvoldoende kan opnemen. Ondervoeding en malabsorptie leiden tot een tragere groei en gewichtstoename. Bovendien kunnen bepaalde pathologieën zoals de ziekte van Crohn de opname van voedingsstoffen verstoren¹.
Oorzaak
Ondervoeding heeft een directe invloed op de productie van groeihormoon, waardoor het niveau ervan in het lichaam daalt. Ondervoede kinderen groeien minder goed. In het geval van coeliakie is de mate van groeivermindering direct gerelateerd aan de ernst van de ziekte¹.
Symptomen
Een achterblijvende groei of een klein postuur zijn tekenen van ondervoeding of malabsorptie. De symptomen variëren afhankelijk van de oorzaak van ondervoeding of malabsorptie¹.
Diagnose
De oorzaak van ondervoeding en malabsorptie zal de diagnose van de groeistoornis beïnvloeden. Bij meer dan de helft van de kinderen met de ziekte van Crohn wordt bijvoorbeeld een groeiachterstand vastgesteld. Bij sommige kinderen treden de groeiproblemen enkele jaren voor de symptomen van de darmaandoening op. Daarom is het belangrijk om de groei van uw kind regelmatig te evalueren¹.
Evalueer de groei van uw kind
Het is belangrijk om de groei van uw kind regelmatig te volgen zodat u eventuele problemen zo snel mogelijk kunt herkennen². Wij raden aan om de groei van uw kind regelmatig te evalueren (zie “Kind & Gezin” en “Centrum voor LeerlingenBegeleiding”), wat gemakkelijk is met onze gebruiksvriendelijke groeicalculator.
Praat erover met uw arts
Als u zich zorgen maakt over de groei van uw kind, praat dan met een arts. Hij of zij kan de groei van uw kind meten, indien nodig een uitgebreider onderzoek doen en u misschien doorverwijzen naar een specialist. Deze site helpt u om u op deze afspraken voor te bereiden.
1 Cooke DW et al. Williams Textbook of Endocrinology (Twelfth Edition) 2011,935-1053
2 Haymond M. Acta Paediatr 2013;102(8):787-96
BE24NNM00011 – 10/2024